Wij zijn er voor Amsterdam en omstreken.

8 april 2013: groot protest in Amsterdam tijdens bezoek Poetin
1 maart 2023: Op 1 maart ondertekenden 14 partijen het provinciaal regenboogstembus akkoord 2023.
2021: COC Amsterdam bestaat 75 jaar!
1 april 2016: Amsterdam viert 15 jaar homohuwelijk met I Amsterdam in regenboogkleuren
30 augustus 2015: Amsterdam schaft verplichte geslachtsregistratie op gemeentelijke formulieren af
2013: COC Amsterdam e.o presenteert het RAINBOW-project: een nieuw lespakket voor voorlichting op scholen
2014: oprichting van AmsterdamPinkPanel, een onderzoekspanel voor veiligheid van LHBT Amsterdammers
2016: EuroPride in Amsterdam
2016; COC Amsterdam e.o. bestaat zeventig jaar!
5 december 2015: Amsterdam vangt LHBT-vluchtelingen die daaraan behoefte hebben apart op.
2015: start Cocktail, maatjesproject voor LHBT asielzoekers in Amsterdam en Almere

Doe mee!

Op verschillende manieren kun jij helpen om onze activiteiten in Amsterdam en omgeving mogelijk te maken, voor nu en de toekomst.

Steun COC

[COC Songfestival] Verslag van de Amsterdamse voorronde

27 oktober 2017 -

Door Paul Roggema

In het Amsterdamse is het succes van het COC Songfestival nog niet erg doorgedrongen. Het is dit jaar (2 december, Groningen) al weer de 23e keer, maar pas vorig jaar heeft COC Amsterdam iemand mee laten doen, en dat was nog zonder een eigen selectie. Maar dat is allemaal verleden tijd, want afgelopen vrijdag was het dan zo ver: de eerste echte Amsterdamse voorronde. En het was gelijk raak, want de zaal was vol (OK, het was een intieme zaal) maar de stemming zat er goed in en het publiek was opvallend gemengd: jong en oud, man en vrouw, butch, femme, glad en hipster. Alleen de biculturele LHBT’s misten we nog, zowel in de zaal als op het podium. Want weet dat Nederland het met donkere artiesten en soulnummers op het echte Songfestival altijd goed gedaan heeft. Locatie was muziekcentrum Volta, net achter het Haarlemmerplein, met een leuke en gezellige zaal.  

Onder de wervelende leiding van presentatrice Luna Lunettes en met in de jury zangeres Merel Moistra, theatermuzikant Reinier van Harten en Miss Travestie Nederland Niki Today gooiden vijf deelnemers alles in de strijd. Annemarie Brijder begeleidde zichzelf op gitaar en zong een ingetogen nummer, Evenwicht, wat ietwat aan Lenny Kuhr deed denken, om in Songfestival terminologie te blijven. Vooral de tekst zat goed in elkaar. Annemarie treedt al op, in Nederland en Frankrijk.  

DirQ is een componist, producer en studiotechnicus. Hij speelde zijn eigen begeleidingsmuziek en schreef zijn eigen lied Toen, iets uitbundiger dan Annemarie. Hij was qua uiterlijk helemaal bij de tijd want hipster-met-baard.  
 
De band BUST is een gelegenheidsband die speciaal voor deze avond weer bij elkaar gekomen is. Het zelfgeschreven feestnummer ‘Let’s Celebrate Love’ werkte aanstekelijk; de jury was alleen minder te spreken over de outfit: bij een feestnummer moet je ook iets bijzonders aantrekken en niet je gewone kloffie.  

Dana Petlan is eigenlijk barista en dus geen professional. Door de ziekte van haar moeder besloot ze te gaan schrijven en toen bleek dat ze een geweldige stem had, wat ook in de zaal niet onopgemerkt bleef. Je moet op een songfestival immers goed kunnen uithalen, vocaal natuurlijk. Ze had ook een rap-gedeelte in het nummer verwerkt, over hip gesproken. En het paste ook nog eens goed in het geheel.  

Wilfred Klaver is professional: hij werkt als acteur en als zanger, bij onder andere Toneelgroep Amsterdam en bij de musical Feest van Ivo de Wijs en Joop Stokkermans. En dat kon je wel zien, want hij gaf een professionele en vlekkeloze voorstelling; het nummer heette Mateloos Verlangen. Wilfred had zich goed aangekleed en was ook nog eens erg trots op zijn borsthaar. Zijn voordracht en tekstbehandeling deed zelfs aan de grote Liesbeth List denken (waarom heeft die nooit eens aan het Songfestival meegedaan? Die had iedereen gevloerd…)  

De juryleden zongen zelf ook: Merel aan het begin, en Reinier en Niki na de pauze. En van alle drie was het duidelijk dat ze het vaker deden; Niki zat zelfs al dertig jaar in het vak. Reinier was met zijn androgyne verschijning en dramatische nummer het meest ‘gay’ van allemaal. 

En hoe liep het af? De jury besliste samen met een publieksjury dat de mooie stem van Dana Petlan de hoofdprijs verdiende, en daar was de zaal het mee eens. Tweede werd Wilfred, nog voor DirQ, BUST en Annemarie. Het publiek besefte ook dat de avond een succes was en dat we in Amsterdam (anders dan we vaak denken) op dit punt echt flink achterliepen. Het was dan ook duidelijk dat we vanaf nu volop meedraaien en een sterke kandidaat naar Groningen sturen.  En pas na afloop kwamen de ‘echte’ songfestival-klassiekers en konden we nog even met de beentjes van de vloer, dank aan Ruth Jacott en haar lamp-die-niet-kapot-kan-gaan!  

Tot slot: de twee andere vrijwilligers waren Mark van der Mooij (stage manager) en Constance Steenkamp-Faaij. 

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”20″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_slideshow” gallery_width=”600″ gallery_height=”400″ cycle_effect=”fade” cycle_interval=”5″ show_thumbnail_link=”1″ thumbnail_link_text=”Klik hier voor alle foto’s!” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Categorie:
Algemeen, Amsterdam, COC Amsterdam e.o., Cultuur
Tags:
, , , , , , , ,